Main content

‘Nepal, Three Passes Trekking Everest’

– Reisverslag Nepal – Vuur van ‘t Hart: Everest Quest –

Beste Holi en Thomas,

Wat waren we blij dat de reis naar Nepal en de Three Passes Trekking in het Everest gebied door kon gaan. In eerste instantie was de reis door ons gekozen als privé trekking om de ronde clockwise te gaan lopen. Dit betekende voor ons een jaar lang voorbereiden qua conditie training omdat we wisten hoe zwaar deze trekking is. Ook vanwege de corona perikelen waren we maar al te blij dat er al snel medereizigers zich aansloten. Toch bijzonder dat we uiteindelijk op maar liefst 7 personen uitkwamen.

We hadden een groep die vanaf Phaplu startte en een groep die 6 dagen later aansloot vanaf Lukla. De groep voor de langere trekking reisde dus eerder af naar Nepal. Heel bijzonder om de anderen in Phakding te ontmoeten en zo samen te smelten tot 1 groep.
Voor de reis was er tijdens de vertrek wandeling in Rotterdam al een app groep gemaakt waarin we elkaar op de hoogte hielden van de ontwikkelingen en om adviezen uit te wisselen. Als bekende Nepal reizigers (onze 3e reis met Top of the World Reizen!) en dus ervaringsdeskundigen kwamen veel vragen van de andere reizigers binnen de WhatsApp groep bij ons terecht. Leuk om ondersteunend te kunnen zijn met advies en ook af en toe moed te kunnen inspreken bij vragen en twijfels.

De schoonheid van de bergwereld, de vele indrukken en ook het groepsgevoel deden ons goed. Wim troffen we bij aankomst aan in het hotel (hij vloog vanaf Brussel en had een andere aansluiting) en het klikte eigenlijk meteen. Wim is de animator die een bijna 24 uur ‘aan’ staat en een onuitputtelijke energie heeft. We hebben met de gids na aankomst de apentempel bezocht en ondanks dat dit voor ons al de 3e keer was heeft dit bezoek de meeste indruk gemaakt. Met zijn drieën hebben we gezamenlijk een kaarsje aangestoken op een goede trekking, een mooie start van de reis!

We waren blij dat we zonder vertraging van Kathmandu naar Lukla konden vliegen en zo meteen de trekking konden beginnen. Fascinerend hoe snel beide groepen samen smolten tot 1 homogene groep waar ieder zichzelf kon blijven.
Vol spanning begonnen we na een aantal dagen aan de 1e bergpas, Renjo La. Ook voor ons was dit een nieuwe ervaring en de gidsen verzekerden ons dat ze er vertrouwen in hadden dat we allen dit konden. Ondanks de vele sneeuw hebben we het gered maar we waren wel behoorlijk uitgeput. Tessa gaf aan duizend keer gestorven te zijn en dit de enigste en laatste pas zou zijn. Echter, na een goede nachtrust en acclimatisatie dag in Gokyo was het op naar het bedwingen van de 2e bergpas, de Cho-La.

Als groep steunden we elkaar, deelde we lief en leed en voerden we diepgaande gesprekken. Zo groeiden we steeds verder naar elkaar toe, mooi om zo’n groepsproces te zien vormen. Uiteindelijk hebben we de tocht volbracht, maar wel elk op zijn/haar eigen manier. Door de extra topgids was het altijd mogelijk om een aangepaste route te lopen. Zo besloten wij om de 3e en meest zware pas (Kongma La) niet te doen en onderlangs te lopen naar Dingboche, samen met de dragers en gids. Later die middag hebben we de overige reizigers feestelijk onthaald bij hun aankomst na het oversteken van de 3e pas. Erg leuk!

Een bijzonder woord van dank wil ik uitspreken over de organisatie. Alles was perfect verzorgd , alles was mogelijk met ook ruimte voor aanpassingen. De gidsen Gyaljen en Lhakpa waren fenomenaal, zeer betrokken en zorgzaam. De porter en voor ons ook gids Sujan was oersterk en bood iedereen de helpende hand. De verzorging tijdens de trekking maar ook nog daarna in Kathmandu bleef maar doorgaan wat leidde tot een etentje en avondje stappen tot in de nachtelijke uurtjes. Hilarisch was elke start van een nieuwe dag tijdens de trekking door de notenreep die we uitgereikt kregen. Dit heb we tot zelfs in Kathmandu volgehouden.

Elke ochtend werden we gewekt tijdens de trekking door de haan (Wim) die gelijk de hele lodge wakker kraaide. Door Klaas die overal Wifi had, maakte niet uit waar hij was terwijl wij geen verbinding hadden, bleven we een beetje op de hoogte van het nieuws. Annette die zo super getraind was dat zij als eerste de pas overkwam en baalde als zij niet genoeg stappen had gemaakt volgens haar horloge. Tessa die uiteindelijk toch gewoon alle drie de passen heeft gelopen, petje af hoor. Wim, die een eindeloze energie level heeft en onze harten heeft gestolen. Wij hebben genoten van de reis, van de groep en zijn blij dat het ons ook gelukt is 2 van de 3 passen te doen. Ook leuk om herkenningspunten van de vorige keer terug te zien. Ook EBC was een hoogtepunt!

Ondanks de corona pandemie is de reis door jullie goede voorbereiding en adviezen goed verlopen. Geen problemen op de vliegvelden en in Nepal merkte je eigenlijk niet veel ervan. Voorlopig zeggen we dat dit onze laatste reis naar Nepal is maar dat hebben we eerder ook gezegd.
In ieder geval hartelijk dank voor de organisatie en wie weet.

Groetjes,
Hans Veldhoen

 
– Reisverslag Nepal – Vuur van ‘t Hart: Everest Quest –