Dianne vertrekt op vrijdag 3 april 2015 naar Kathmandu om deel te nemen aan de reis ‘In de Voetsporen van Holi Maya’. Op weg naar de reis schrijft ze maandelijks voor Top of the World Reizen een reisblog. Reis je met haar mee?
Door Dianne Goes
Voorbereiding van de Nepal reis met Top of the World.
De tijd gaat snel
Zo is het september en weet je dat je in april naar Nepal gaat. En denk je …. Dat duurt nog lang. En ineens is het februari. Is het al bijna zover.
Inmiddels heb ik mijn leenverzoek aan twee vriendinnen en een schoonzusje uitgezet. Een collega heeft ook spullen aangeboden voor het geval ik nog iets mis en zij me daarin kan voorzien. Mijn visumformulier heb ik ingevuld, zes pasfoto’s zijn er inmiddels op voorraad en ik weet wanneer ik bij het consulaat terecht kan voor mijn visum. Wat fijn dat ik in Amsterdam werk; ik hoef maar met 1 trammetje naar de Herengracht, aansluitend stukje lopen (easypeasy zoals mijn schilderjuf altijd zei als ze iets voordeed… jaja).
Ik weet dat mijn paspoort nog wel een tijd geldig is, toch check ik het voor alle zekerheid, mijn eigen rust. Vinkjes en nog eens vinkjes op mijn ‘to do list’. Want ja, de blik op de datum waarop mijn paspoort verloopt geeft me een geruststellend inzicht; mijn paspoort is lang genoeg geldig om er in april mee te kunnen reizen.
Schoenen heb ik nog niet; staat voor komende vrijdag op lijstje. Zo ook de inentingen; niet perse vrijdag, maar wel op korte termijn. En ik loop meer en de onderste traptree is een ‘step’ voor me die ik minstens 1 keer per dag op en af stap. Conditie opbouwen. Mijn wandelingen in een van de bossen in de omgeving zijn een goede training; soms is het fors banjeren en soppen we ons een weg door de soms voor ons vreemd aandoende omgeving omdat er zoveel gekapt is. De 31e januari was een bijzondere dag; het was superstil, ik liep alleen naar het Leersumse Veld. Hier en daar lag nog wat sneeuw, de zon verlichtte de blauwe lucht. En mijn jas en das waren te warm. Vogels floten en ik hoorde in de verte een specht trommelen. Sneeuw drupte van de takken. Wat is het mooi.
Zo ook zondag de 8e; de wind zwelde hoog aan in de bomen en nam de toppen een stukje mee. De vogels zongen me enthousiast toe en na en de geur….. was al lente. Voorjaar.
Ik lees een artikel over Nepal. Ik lees en herlees, waan me er al. Een heimwee gevoel zwermt uit in mijn hart. Heimwee waarnaar? Ik ben nog nooit in Nepal geweest. Voel een groot verlangen er te zijn, realiseer me dat de heimwee er een is van heimwee naar mij, naar mijn zijn. Die heimwee, het verlangen, ze roepen een emotie op. Tranen. Ik wil weg van de waan van de dag, van files, het drukke verkeer voor mijn deur. Het lukt me eindelijk meer tijd voor mezelf te maken. Avonden zonder een afspraak of bezoek, afgelopen weekend zelfs nauwelijks afspraken; een verjaardag, een wandelafspraak zondag met een vriendin.
Ook; ik vind zoveel leuk, heb zoveel leuke en lieve mensen die ik regelmatig wil ontmoeten. Ik wil ik wil ik wil. En willen wordt moeten lijkt het wel, is het soms ook voor me. Ik stel me zo voor dat ik meega met de beschreven reis, een keertje. Hoe ga ik het ervaren; de pijntjes en pijnen in mijn lijf die ik voel als ik te lang in 1 houding zit, zoals in het vliegtuig? Mijn hoofd, mijn hoofd. Zoveel herkenbaar in de woorden van dit artikel, van spreuken, gedachten, gedichten. Zoveel kom ik tegen, wordt me aangereikt door vrienden, door vreemden op bijvoorbeeld facebook, die daardoor niet als vreemden voelen. Zoals Aart van Wijk.
Ik ben me ervan bewust geworden dat ik ‘dingen’ te groot maak soms, er een lading overheen giet wat niet nodig is. Zegt mijn koppie. Het voelt als een reis met een oneindige bergwandeling, grenzeloos hoog. Zoals vroeger op de middelbare school; dan haalde ik mijn boeken voor het nieuwe schooljaar, las ze vast een beetje door en dat zag er allemaal dan heel ‘slim’ uit. “Jeetje zou ik dat echt allemaal gaan leren” dacht ik dan.
Ik waak ervoor dat de zware lading de overhand krijgt en mijn voorplezier overwoekert. Dus focus ik me op de reis, lees informatie en merk dat het goed voor me is niet alleen met de praktische voorbereidingen bezig te zijn. Ook de voorbereiding op de reis, de ervaringen, weer eens reiservaringen lezen, het programma van de reis lezen, plaatsen opzoeken op de landkaart. Nepalese muziek luisteren; zoek op youtube en vind aardig wat popmuziek. Wil echter de traditionele Nepalese muziek vinden. En dat lukt, denk ik want ik weet eigenlijk niet goed welke dan die traditionele muziek is….. Thomas en Holi kunnen me daarover vast meer vertellen.
Een gevoel van tevredenheid en rust nestelt zich steeds meer in mij. Zucht, ik kan niet wachten, heb er zo’n zin in. Nu verheug ik me op de ‘vertrekwandeling’ in Rotterdam-Kralingen. Fijn de twee mij al bekende reisgenootjes te ontmoeten, hopelijk ook de andere reisgenoten. En anderen die de reis al eens, of vaker, gemaakt hebben. Mensen die geïnteresseerd zijn en er over denken de reis nog eens te gaan maken.
Hartegroet,
Dianne
Voor meer informatie over de reis die Dianne gaat maken > klik hier
De missie van Dianne Goes:
Een plezierig leven leiden met de mensen waar ik om geef. Plezier hebben want het leven is te kort, én te lang, om dat niet te hebben. In mijn dagelijkse werkzaamheden wil ik doen waar ik goed in ben en blij van word en daarbij in verbinding zijn met de mensen waar ik mee/voor werk.
Voor het filmpje over Top of the World | Nepal Tibet Bhutan > klik hier