Dianne vertrekt op vrijdag 3 april 2015 naar Kathmandu om deel te nemen aan een reis ‘In de Voetsporen van Holi Maya’. Op weg naar de reis schrijft ze maandelijks een reisblog. Reis je met haar mee?
Door Dianne Goes
Voorbereiding van de Nepal reis met Top of the World.
Geruststelling
De vertrekwandeling in Rotterdam is achter de rug; op een mooie, zonnige, blauwluchtige dag vertrok weer een grote groep mensen naar de Kralingse Plas. Ik heb onder andere gewandeld en gepraat met Els, een van mijn reisgenotes. Ik hoopte ook Anita te treffen maar die was er onverwachts door omstandigheden niet bij. Ze had het me al gemaild dus ik wist het. Jammer hoor, ik verheugde me erop haar te ontmoeten. En Lian, ook een reisgenote, kon er niet bij zijn.
We weten inmiddels de namen van de andere reisgenotes. Ja…. genotes. Een vrouwenreis vooralsnog. Zal een andere energie zijn dan wanneer er ook mannen meegaan, maar de mannelijke sherpa’s en gids zullen ongetwijfeld een mooi tegengewicht vormen. En dat geheel oordeelloos gezegd hebbende, over naar de praktische kant.
Want mensen, wat gaat er voortdurend veel rond in dat koppie van mij. En dan grijp ik terug naar de vertrekwandeling van 22 februari; daar heb ik veel goede tips ontvangen voor de trektocht van Thomas, Els en ook van mensen die de reis al gemaakt hebben. Wat werd dat een geruststelling …
Ik ben me ervan bewust geworden dat ik behoefte heb aan duidelijke tips. Ik noem er zomaar een paar: een grote en twee kleine handdoeken. Van die reishanddoeken; te verkrijgen bij de outdoorshop maar die van de Xenos zijn zeker zo goed. En een stuk goedkoper. Veel laagjes kleding. Een paar wasknijpers om je vers gewassen sokken overdag aan je rugzakje te hangen zodat ze kunnen drogen, flightbag voor over rugzak; handig voor de sherpa’s.
En als je geen koffer meeneemt, voorkomt deze flightbag dat lussen en andere uitsteeksels van je rugzak bij het bagagetransport ergens klem komen te zitten. Binnenkort de spullen die ik mag lenen van drie vriendinnen en een schoonzusje, allen met ervaring, op een rijtje leggen. Kijken wat ik meeneem en dat natuurlijk ook goed administreren zodat een ieder weer netjes het hare terugkrijgt.
Thomas en Holi vragen ons meer dan we nodig hebben mee te nemen. Uhhhh? He? Wat? En dan wordt het duidelijk; als we nog oude kleding hebben bijvoorbeeld; die kan de Nepalese bevolking goed gebruiken. Ik ga eens kijken wat ik heb en anders naar de kringloop bij ons in het dorp zou brengen. Marianne, mijn vriendin, heeft ook al wat. En jawel; mijn oude wandelschoenen zijn niet zo slecht, maar voor deze reis echter niet goed genoeg meer. Dus ik heb inmiddels nieuwe wandelschoenen. Heb even wat geld uitgegeven zeg. En dan heb ik 95% nog in de outletstore dan wel in de opruiming gekocht bij Kathmandu in Utrecht; Ineke, de verkoopster, was erg vriendelijk en behulpzaam.
Ik merk dat ik me gek zou kunnen kopen, zoveel leuke, Merinowollen kleding. Ik houd het vooralsnog op (alles van Merinowol) een hemdje (daar kan dan een gewoon t-shirtje overheen volgens mij), een dun shirt met lange mouwen en een wat dikker shirt met lange mouwen. Dat prachtige rode vest heb ik maar laten hangen; € 169,95…. In de Outlet ook drie paar bijna wollen wandelsokken gekocht. Ik snap eindelijk waarom ik in de winter koude voeten krijg; ik heb gewoon niet de juiste sokken aan! Weer wat geleerd.
Wat heb ik verder nog aangeschaft? Goede stevige Meindl stappers in tot mijn grote verrassing maat 37. Ik heb normaliter maatje 34,5/35, wandelschoenen 36 en ineens…. Oh jee ze zeggen toch dat je voeten groter worden naarmate je ouder wordt? Nou ja, ik pas nog steeds niet in pumps maatje 36. Was dat maar weer, hoefde ik niet zo ver weg voor leuke schoenen, zoals Maastricht of Rotterdam.
Terug naar mijn scorelijstje: naast dus sokken, schoenen, een hemdje en twee shirts heb ik een paar onderhandschoenen (die kunnen mooi onder mijn motorhandschoenen; dat zou voldoende moeten zijn), een doosje met 12 zakjes ORS – volgens de verkoper voldoende voor mijn reis – een tube onderhoudswax voor mijn schoenen, een warme broek (mijn huidige wintergolfbroek is niet echt winddicht meer) en een afritsbroek. Een korte broek lijkt me niet nodig; ik heb een afritsbroek en daarnaast nog een dunnere outdoorbroek.
En Ineke van de Outletstore vertelde dat zij zelfs bij 20° C nog een lange broek aantrekt waarop ik antwoordde “ik loop al bij 15° C in mijn golfrokje op de golfbaan”. “Nou, helemaal goed”, repliceerde ze “dan neem je toch ook een golfrokje mee”. Haha, ik denk dat ik dat nog ga doen ook. Ik ben al geen broekenmens en heb er geen enkel probleem mee op deze reis broeken aan te trekken, dat is tenslotte ook wel zo handig nietwaar en zo’n modepoppie ben ik nu ook weer niet, maar een golfrokje, waar een binnenbroekje in zit, is dan een mooi alternatief voor een korte broek.
Van Marianne heb ik al een paar prachtige wandelstokken, met handvat om lekker op te kunnen leunen, mogen lenen. En ik denk aan de woorden van Thomas: “denk er aan dat je stukken stevig in elkaar zitten; je wilt niet dat je als je moe even op je stok leunt, deze in elkaar schuift”. Nee, dat wil ik zeker niet; vooral als ik een dergelijk beeld visualeer …
Naast van alles dat ik van vriendinnen mag lenen krijg ik ook nog tips van ze. Ik schakel alle hulpbronnen in die ik maar heb.
En amai… niet handig van mij. Ik moest het back-up formulier inleveren op de dag van de vertrekwandeling… helemaal vergeten. Vervolgens dacht ik; dat stuur ik dan wel op. Tja, moet er een kopie van mijn visum bij. En verdorie… word ik me toch ziek. Toch de griep die gezocht en in ieder nu ook mij gevonden heeft. Niets van ‘even tussen mijn werk door naar het Nepalese consulaat’. Dat moet de komende week dan gebeuren en hopelijk ben ik dan nog op tijd met het versturen van mijn formulier.
De Nepal-kriebels worden steeds sterker, ik zeg afspraken af omdat het me onrustig maakt; ik ga mijn focus leggen op mijn reis. Mijn gebruikelijke vakantiebenodigdhedenlijstje (leuk woord voor Scrabble) aanpassen aan deze reis. Besluiten nemen over wat wel en wat niet meenemen; zoals een laptopje … welnee. Heerlijk even niets. Ik heb mijn mobiel, neem wat extra SD-cards mee voor mijn fototoestel omdat ik dan natuurlijk foto’s niet kan downloaden.
Inmiddels ook een afspraak gemaakt bij de GGD voor de inentingen. Het wordt nu heeeeel echt allemaal. Ik heb er zin in!
Een hartegroet van Dianne
Voor meer informatie over de reis die Dianne gaat maken > klik hier
De missie van Dianne Goes:
Een plezierig leven leiden met de mensen waar ik om geef. Plezier hebben want het leven is te kort, én te lang, om dat niet te hebben. In mijn dagelijkse werkzaamheden wil ik doen waar ik goed in ben en blij van word en daarbij in verbinding zijn met de mensen waar ik mee/voor werk.
Voor het filmpje over Top of the World | Nepal Tibet Bhutan > klik hier